ETICS w Głuchołazach: analiza wpływu wad montażowych na przepływ ciepła

Głuchołazy, miasto z dużą liczbą budynków modernizowanych w ramach programów poprawy efektywności energetycznej, stało się miejscem wnikliwych analiz dotyczących skuteczności systemów ETICS. Choć zewnętrzne warstwy elewacji zazwyczaj prezentują się bez zarzutu, coraz częściej użytkownicy lokali zgłaszają objawy wskazujące na niedostateczną izolacyjność cieplną – zwłaszcza w sezonie zimowym. Chłodne ściany, zawilgocenia narożników czy nierównomierna temperatura w pomieszczeniach to objawy, których przyczyną mogą być ukryte błędy montażowe. Przeprowadzone pomiary i obserwacje pokazały, że to właśnie niewidoczne wady wykonawcze mają istotny wpływ na zaburzenie przepływu ciepła przez przegrody.

W budynkach przy ul. Andersa, Kościuszki i Jana Pawła II w Głuchołazach zastosowano systemy ETICS o standardowej grubości izolacji wynoszącej 15 cm. Pomimo zastosowania materiałów o niskim współczynniku przewodzenia ciepła, przeprowadzone badania wykazały, że w wielu miejscach przegrody nie osiągały projektowanych parametrów. Przyczyną okazały się drobne, ale systematyczne niedoskonałości wykonawcze – takie jak niepełne przyleganie płyt, szczeliny powietrzne, błędne ułożenie warstwy zbrojącej czy nieregularna aplikacja zaprawy klejowej.

Efekty eksploatacyjne niewidocznych wad izolacji cieplnej

Największym zagrożeniem dla skuteczności ocieplenia są wady, których nie da się stwierdzić gołym okiem – ukryte między warstwami przegrody. Choć nie wpływają one bezpośrednio na estetykę elewacji, mają poważne konsekwencje w codziennej eksploatacji budynków. W Głuchołazach przeprowadzono szereg pomiarów temperatury ścian od strony wewnętrznej, a także analizy wilgotności powietrza i występowania punktów rosy. Okazało się, że w lokalizacjach z wykrytymi defektami dochodziło do punktowego obniżenia temperatury ściany o 2–3°C, co sprzyjało kondensacji pary wodnej oraz rozwojowi grzybów pleśniowych.

Dodatkowo zauważono zwiększone zużycie energii cieplnej w lokalach przylegających do stref defektowych. Analiza danych z liczników ciepła wykazała, że różnica w zapotrzebowaniu na energię między lokalami tej samej kondygnacji potrafiła wynosić nawet 20%, przy identycznych warunkach użytkowania. To potwierdza, że lokalne defekty – nawet jeśli ograniczone do kilku metrów kwadratowych – mogą wpływać na komfort i koszty eksploatacji całego mieszkania.

W badanych budynkach pojawiały się również problemy z trwałością elewacji – pęknięcia wyprawy tynkarskiej, odspojenia, a w niektórych przypadkach przebarwienia spowodowane rozwojem mikroorganizmów. Te objawy pojawiały się zazwyczaj w tych samych miejscach, które wcześniej zidentyfikowano jako strefy o podwyższonym przepływie ciepła lub konwekcji wewnętrznej. Pokazuje to, że niewidoczne wady montażowe prowadzą nie tylko do strat energetycznych, ale również do przyspieszonej degradacji całego układu ETICS.

Głuchołazy stały się jednym z pierwszych miast w regionie, które wprowadziły obowiązkową kontrolę jakości wykonania systemów ociepleń nie tylko na etapie odbioru, ale również w cyklu kilkuletnim. Stosuje się tu zarówno termowizję, jak i pomiary kontaktowe oraz lokalne odwierty kontrolne. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest szybkie wykrycie obszarów o obniżonej izolacyjności i zaplanowanie działań naprawczych zanim defekty przełożą się na wysokie koszty eksploatacyjne lub problemy zdrowotne użytkowników.

Doświadczenia z Głuchołaz jednoznacznie wskazują, że rzeczywista efektywność systemów ETICS zależy nie tylko od użytych materiałów, ale przede wszystkim od staranności wykonania. Nawet najmniejsze odstępstwa od standardów technologicznych – jeśli występują systemowo – mogą zniweczyć założone cele modernizacji energetycznej. Dlatego jakość ukrytych warstw przegrody powinna być traktowana z taką samą powagą, jak widoczna powierzchnia elewacji.